Emoterang Kulot sa Wordpress

Naalala ko lang gumawa din pala ako ng Emoterang Kulot sa wordpress. Hahaha. Humaygash! ang drama ko pala dun. Isang emote at makabagbag damdamin lang naman ang nagawa ko dun. It was dated June 2011. Emosyonales galore ang lola mo dun. Feeling so down ang drama. Sabi ko na nga ba eh. Pero dahil loyal ako sa blogger..ito kinopya ko na sya. For memories sake daw buburahin ko na rin si emoterang wordpress account ko para solo ni emoterang blogger ang trono ng kadramahan ko.

..ito ang drama ko dun.

Title: Ang paglalakbay (echuz!)

I haven’t post anything here since I made this blog. I will be speaking in Tagalog here kasi nosebleed na din ako sa ibang blog ko na pinagkakakitaan ko. Ito naman para lang sa ka-emote-tan ko sa buhay na hindi ko nasasabi sa ibang tao o sa ibang blog ko. Dito ibubuhos ko lahat ng hinanakit ko sa Tatay ng anak ko, saloobin ko sa mga kong ano ano lang sa buhay. Mga kinaiinisan ko na hindi ko masabi-sabi. Mga frustration ko sa buhay at paglalakbay ko sa buhay bilang isang dalagang ina.

Ito ang kwento ng buhay ko.

Ako ay isang dalagang ina by choice. Bakit by choice kasi I plan this alone. Kahit pa na alam ko na hindi naman kami magiging kami ng Tatay ng anak ko na itatago na lang natin sa pangalan na X-men. At bakit Xmen? Siguro sa ibang post ko na yun i-explain. Pinipilit ko na kalimutan sya pero mag-to-two years na ito pa rin ang struggle ko. Andami kong gustong sabihin pero hindi ko masabi-sabi. Siguro mahirap talaga kalimutan ang isang bagay lalo na kong may nagpapaalala sayo at ito ay ang anak ko. Ang anak ko ay tawagin na nating si Makulay. Makulay dahil sya nagbibigay kulay sa buhay ko.

..at sa kwentong ito magsisimula ang paglalakbay ko.

O di ba, ang drama! :P hmm..pinag-iisipan ko pa ito kong i-po-post ko sya dito. at napagdesisyunan ko na go lang..emote lang!